Archives

Pretposljednje subote jula mjeseca ljeta 2021. godine, članovi i prijatelji Planinarskog društva „Klekovača“ Prijedor pohodili su obronke i vrhove planine Vlašić. Nakon putovanja kroz Banju Luku, kratke stanke u opštini Kneževu i putovanja kroz kanjon rijeke Ugar, učesnici uspona stigli su u ski-centar Babanovac na Vlašiću. Vozila su zaustavili na parking prostoru novosagrađenog Planinarskog doma „Grof Erik Brandis“. Pošto su se okrijepili toplim napicima, zaštitili protiv sunca i stegli cipele, uputili su se ka prvom cilju uspuna – Planinarskom domu „Jusuf Pečenković“ na Devečanima (1763 m nv).

Na ovoj dionici, iskusni i manje iskusni planinari prošli su prvi uspon sa kojeg je pogled padao na opštinu Turube te tu napravili prve fotografije. Idući dalje, susreli su se sa novim biljnim vrstama i glasnim cvrčcima, a neki od njih i sa prvim sumnjama i pitanjima: „Kako će nastaviti uspon?“, „Da li će imati dovoljno volje i fizičke snage da u pohodu ne odustanu?“. Ipak, sunce još uvijek nije bilo stiglo u zenit, a pregledni obronci Vlašića prekriveni niskim rastinjem i kamenjem su djelovali bajkovito i umurujuće te ih podsticali da nastave. Dolaskom do doma, susreli su se sa čobanom, njegovim stadom ovaca i psima koji su se obradovali milovanju pojedinih planinara. Ovdje su se planinari rasporedili po klupama na terasi doma, a neki su izabrali da se ispruže i odmore na „Vlašićkom travnjaku“ – u društvu psa čuvara. Odavde su nastavili stazom do vrha Paljenik (1943m nv), na putu do kojeg su se pozdravili sa jednom starijom mještankom, fotografisali njeno blago na ispaši i u daljini primjetili jednu mulu.

Nakon zahtjevnog puta, napravili su pauzu kako bi fotografijama zabilježili veličanstveni krajolik, užinali i napravili zajedničke fotografije. Najnoviji članovi društva, kao i gosti koji su popeli svoj najviši vrh prošli su kroz neobičan obred „krštenja“. Uz dobro raspoloženje i šalu, ekspedicija je krenula dalje, duž najzahtjevnijeg dijela staze.
Iako fizički nije bio najteži, psihčki procesi su ovim dijelom puta pohodnicima zadavali najteži zadatak. Želja da vide više i da isprate grupu do samog kraja – s jedne strane i umor, kao i temperatura koji su postajali veći – s druge strane, bili su razlozi unutrašnje borbe. Ipak, uz međusobnu pomoć, bodrenje, podržavanje i usputno osvježavanje – u travi ubranim borovnicama, osvojen je još jedan vlašićki vrh Vlaška gromila (1919m nv). Pojedinačne i zajednička fotografija ponovo su napravljene, za uspomenu i podsjetnik da i kada nam se čini da nemamo ni snage, ni volje – niti da nastavimo naprijed, niti krenemo nazad – u nama postoji sposobnost da prevazilazimo vlastite granice. Imajući ovo na umu, planinari su zadovoljno krenuli niz vlašićke visine – trasom kojom su se smjenjivali sad već utabana staza, prohodni put i pokošena polja. Više nije bilo zadatog tempa, neizvjesnosti kuda i koliko se još pješači, ali niti ometajuće sumnje, već samo ugodni razgovori i uživanje u očaravajućim prizorima.

Odmorivši na početnoj stanici, povezani zajedničkim iskustvom i ispunjeni utiscima, koje su među sobom podijelili planianri su sa pjesom krenuli put Prijedora.

Tekst: Jovana Mejakić
Fotografije: Radivoje Petković, Miloš Ešan, Marko Sarić, Sanja Topić, Verica Petrić i Jovana Mejakić

U aprilu mjesecu su mnoge zabrane bile na snazi a pogotovo one koje su nas sprječavala u onome što najviše volimo: organizovanim usponima na planine. Međutim, u Planinarskom društvu “Klekovača” Prijedor se nije časilo ni časa pa je vrijeme iskorišteno na uređenje Kotlovače.

Jedna od aktivnosti je bila iskop drenažnih kanala pored puta prema planinarskom domu i to na njegovom dijelu od asfaltnog puta za Mrakovicu do vrha Rušidove strane u dužini od 500 m. Radove je kao društvo odgovorna kompanija izvelo preduzeće “Prijedorputevi” AD Prijedor i to potpuno besplatno. Procijenjena vrijednost radova je oko 2000 KM.

Sada je ovaj planinski put sačuvan od propadanja koje čine površinske vode i bezbjedniji je za prolazak.

Prijedorputevima se zahvaljujemo na kvalitetno izvedenim radovima!

Обичан јулски дан или је тако бар изгледало 11. јула то суботње јутро, за планинаре, чланове ПД Клековача, који су у раним јутрарњим часовима кренули пут Новог града и Новске планине. Кроз смијех и разговор, ентузијазам и добро расположење су постали дио пртљага сваког планинара, те смо до полазне тачке већ сви били спремни суочити се са новим изазовима.

Група од 50-ак планинара упутила се стрмим шумским стазама, уз хлад и шумске препреке, које су се смјењивале са осунчаним житним пољима и пространим ливандсим предјелима. „Простора“ за фотографисање тог лијепог крајолика, те тако чување успомена, било је на сваком кораку. Таман што би се опустили, чекао би нас нови успон, уз вруће љетне температуре, због чега су добро организовани домаћини омогућили одмор, пиће и ужину, на неколико мјеста дуж стазе. Анегдота и доброг расположења није недостајало, а било је ту и неколико неспретних покушаја падова низ стрме шумске путеве. На самом врху Велкића брда са којег се простире поглед на долину Уне, у организацији ПУ „Новска планина“, чекао нас је богат планинарски ручак, разне врсте освјежавајућих пића и домаћинска атмосфера.

Након што смо добро одморили, само пратећи изреку „сити и пијани“, упутили смо се у нове авантуре, у мало другачијем руху, прикладном за плажу и купање на Уни. Захваљујући вјештим руковаоцима лађом Едибу и Мирку, побједили смо хладне и брзе унске слапове и стигли до острва са пјешчаном плажом и бистром мирном водом. Дјечији дух се пробудио и у оним мало старијим и одговорнијим члановима друштва, те смо након прскања, гњурања и потапања наставили весело дружење на ријеци, све до предвече, када смо се освјежени, радосни и пуни утисака упутили ка Приједору.

Упознали смо нова интересантна лица и проширили круг пријатеља планинарског друштва. Безбројни утисци пуни забаве, сигурно ће нам уљепшати и остатак викенда, те ћемо спремни дочекати нову радну седмицу. Све замјерке иду на рачун кратког времена, које као да је пролетјело поред нас, те тако нисмо жељели растанак и крај дружења…

До сљедећег сусрета, планинарски поздрав!

Текст: Верица Петрић

Фотогрфије: Верица Петрић, Сања Топић, Милан Мрђа и Марко Сарић

Članovi Planinarskog društva “Klekovača” u subotu 03. jula imali su još jedan nezaboravan pohod, ovaj put na Korčanicu, sa prethodnim obilaskom Hašana i obnovljene kuće našeg poznatog književnika Branka Ćopića.

Uspavana lica planinara pri polasku iz Prijedora u rane jutarnje časove, razbudili su i razvedrili domaćini ovog malog mjesta u Krupi na Uni koji su nas dočekali sa, nama svima dobro poznatim, Ćopićevim citatima. Čuli smo istoriju ovog podgrmečkog sela i napore mještana pri zalaganju za obnovu rodne kuće našeg književnog velikana, koju su svi članovi ove male zajednice nesebično dali.

Kafa za dobrodošlicu i rakijica za one najhrabrije u ovo rano jutro, dala nam je podstrek, te smo pod, već vrelim suncem, krenuli ka Čiča Trišinom mlinu, pokrenuli vodenicu, kupili suvenir i zaputili se stazama Ćopićevog djetinjstva.

Ovaj put grmečka staza od Hašana do Korčanice pružila nam je izbor pejzaža, od livadskih polja, žitnih prostranstava, šumskih puteljaka, sve do lokalnih makadamskih puteva. Spojivši ugodno sa korisnim, nabralo se tu i ljekovitog bilja, neko za čaj a neko pak za pripremu alkoholnih pića tzv. “travarica”.

Osim vreline sunca, težinu puta nismo osjetili, jer su nam naši organizatori u saradnji sa mještanima obezbjedili punktove za okrepljenje dočekujući nas sa svježim napicima, kafom i slatkišima. Svaka pauza bila je pravo zadovoljstvo. Osjetivši pravi domaćinski duh mještana grmečkih sela, višesatna šetnja dovela nas je do veličanstvenog spomenika ‘Revolucije’ na Korčanici. Istorijski čas kustosa sa decenijskim iskustvom, obilazak spomen područja, uz zanimljive činjenice prošlosti, proletio je za tili čas.

Nakon ručka upriličenog pod šatorom u prirodi spomen zone u Grmečkin šumama i koje “čašice razgovora”, u kasnim poslijepodnevnim časovim, krenuli smo put Prijedora. Međutim, planinarski entuzijazam zaustavio nas je u Lušci Palanci, na izvoru Blihe, gdje nas je vodopad ove rijeke ostavio bez daha. Slikanjem i kratkom šetnjom do mlinova na slapovima ove prirodne ljepote, napravili smo epilog još jednog nezaboravnog “planinarskog” dana.

Tokom ugodne vožnje do Prijedora, iako već umorni, utisci zanimljivog dana su prevladali.

Dolaskom na početnu destinaciju izrazili smo zahvalnost našim članovim koji su se u više navrata vraćali pređenim stazama, tražeći izgubljene stvari koje su planinari nehatno izgubili, a najsretniji je bio naš najmlađi član čiji je telefon izgubljen na obalama Blihe i pronađen zahvaljujući upornošću planinara.

Sve u svemu, ostaju lijepa sjećanja do sljedećeg pohoda i nove avanture.

Tekst: Z. Alendarević

Fotografije: Z. Alendarević, S. Topić i V. Petrić

U nedelju 13. 06., uprkos najavljenoj kiši, grupa od 30-ak planinara je u 7 časova krenula na bogat izlet gdje su bile u planu četiri destinacije. Neki entuzijastični planinari su krenuli i u patikama s obzirom da je izlet uključivao više rekreativnu šetnju. Malo su se pokajali zbog kiše, ali nije bila velika smetnja zbog zanimljivog dana koji je uslijedio.

Jaka kiša nas je na Zelenkovcu „natjerala“ u kafanu gdje se popila kafa, čaj, rakija, ko šta voli. Nakon toga smo se uputili na izvore Plive i upoznali se sa 3 izvora koji je poseban svaki na svoj način, gdje smo od vodiča čuli zanimljive informacije. Tada smo bili već dobro pokisnuli, ali na putu do Janjskih Otoka, kiša je prestala. Tamo smo se upoznali sa prelijepim predjelima, ručali ukusnu pastrmku i kupili pokoji suvenir.

Poslednja destinacija tog  dana je bila Balkana gdje je grupa planinara dala oduška veselom dječijem duhu i vozila se pedalinom kroz jedno od jezera. Vožnja je bila vesela, propraćena smijehom, fotografisanjem i snimcima zanimljivih događaja, uz uživanje u zelenilu koje je okruživalo jezero.  Vrijeme je prebrzo prošlo ali zasigurno kvalitetno utošeno.

Planinarski pozdrav do sledećeg pohada, nadamo se bez kiše.

Topić Sanja, planinar početnik

Fotografije: Sanja Topić, Verica Petrić i Marko Sarić

🏞️🔝🏕️ Još jedna novost na autobuskoj liniji za Mrakovicu. Sada, pored nedjeljnog polaska uvodi se i polazak subotom.

👉 Od 19. juna svake subote i nedjelje autobuska linija Prijedor -Mrakovica – Prijedor. 🚌

Gradonačelnik Prijedora Dalibor Pavlović uručio je danas dvije zahvalnice i deset pohvala pojedincima, udruženjima i organizacijama koje su im dodijeljene povodom Dana grada a na osnovu njihovih aktivnosti i postignutih rezultata od značaja za grad Prijedor.

Nagrađenima su danas dodijeljene nagrade za sve one zasluge koje su oni postigli i rezultate koji su ostvarili u godini koja je iza nas i koju je obilježila pandemija virusa korona. Svi ti rezultati nisu ostali nezabilježeni i dokaz su da se i u teškim vremenima mogu postići značajni uspjesi.

Pohvalu u ime Planinarskog društva “Klekovača” primio je predsjednik Društva Dragan Romčević.

6. juna 1953.godine osnovano je Planinarsko društvo “Klekovača” Prijedor a 68 godina kasnije na isti datum obilježen je Dan društva na planini Klekovači.

Grupa od 30-ak planinara se u ranim jutarnjim časovima zaputila u pravcu Planinarskog doma Klekovača, a oko 11 časova su započeli uspon na Malu Klekovaču (1761m). Uspon je započeo veselo, uz fotografisanje, smijeh i uz očekivanje najavljene kiše. Učesnici su pokazali oduševljenje neobičnim predjelima kroz koje su prolazili, od kojih je većina tu prolazila prvi put. Raznovrsne biljke, stijene neobičnih oblika i pokoji veći uspon su dominirali ovom stazom. Kada su stigli na vrh, učesnici su bili oduševljeni pogledom, naročito izgledom Velike Klekovače koja se jasno vidjela, a gdje se jedan dio učesnika istovremeno nalazio. Nakon ručka, fotografisanja i pokoju kap kiše, planinari su se uputili prema planinarskom domu “13 runolista” gdje je bila planirana proslava rođendana.

Rođendan su obilježile i dvije torte, a svjećice su ugasili najstariji i najmlađi učesnik pohoda. Nakon nekoliko sati druženja, planinari su krenuli put Prijedora, a u autobusu je nastavljena rođendanska atmosfera – uz pjesmu i nazdravljanje pokojom čašicom. Put do kuće je bio propraćen kišom, ali bitno je da nas je zaobišla tokom najvažnijeg dijela dana.

Uz iščekivanje uspona na Veliku Klekovaču, šaljemo Vam planinarski pozdrav.

Tekst: Sanja Topić
Fotografije: Nataša Srdić, Nikola Vučen, Sanja Topić, Verica Petrić i Marko Sarić

Nacionalni park “Kozara” je saopštio da su završeni radovi na sanaciji osmatračnice na Goloj planini.

Zamjenjeni su podovi na objektu i od sada se može bezbjedno uživati u fantastičnom panoramskom pogledu koji se pruža sa ovog vidikovca.
👣🔭📸

Lijep dan, sunčana nedjelja i još jedan planinarski pohod. Ovog puta “Kočićevim stazama” kroz predivne pejzaže Manjače i vrh Tisovac (1100 m).

Okupljanje raspoloženih planinara kod planinarskog Doma Lokvari propraćeno je kafom, čajem, rakijom… Oko 9:30 smo se uputili prema zacrtanom vrhu. Predivno zelenilo, sunce ali i povremeno jak vjetar su obojili ovaj dan posebnom motivacijom. Planinari nisu bili sami, u stopu ih je pratila pas Flekica koja je uz svoj razigrani tempo uveseljavala atmosferu i učinila dan ljepšim.

Pred sam uspon na vrh, vjetar se pojačao ali to nije spriječilo planinare da se uz osmijeh ubrzo nađu na predivnom vrhu odakle se pruža nezaboravan prizor. Nakon odmora, druženja, doručka/ručka, planinari su se ponovo uputili do planinarskog doma gdje su nastavili druženje. Pred sam kraj začula se pjesma uz gitaru, što je ostavilo prijatan završni utisak.

Nakon toga, planinari su obišli porodičnu kuću Petra Kočića u Stričićima, gdje su napravili par fotografija a potom se rumenog lica od sunca i vjetra uputili svojim kućama….do sljedećeg pohoda.

Tekst: Sanja Topić

Fotografije: Sanja Topić, Ljubiša Aramanda i Zdravko Nišević